با تو عاشقی کنم یا زندگی ؟!

درست شیش سال پیش میون تند تند تپیدنای قلبمون که صداش داشت دنیا رو ورمیداشت ، یواشکی از راه خیلی خیلی دور بهم گفتیم که دل به دل هم میدیم .. هر چند که بعدها به صدای بلند و پیش همه گفتیم که بله ! ما دل به دل هم و کنار همه که خوشبختیم ، که رنگ میگیره جونمون .. اما هیچی مزه ی اون بله ی یواشکی در گوشی من به توی خجالتی سر به زیر نا بلدو نمیده ..

تموم روزای بعد ، به قول آروم و یواشکی ای که خیلی قبلتر توی یه روز خیلی خوش قواره به دل هم داده بودیم وفادار موندیم .. اینکه مراقبت عشق هم باشیم .. مراقب دل هم باشیم .. آشیون هم باشیم .. جشن دل هم ، همدم و همغم و همشادی هم باشیم ..

شهریور و یک .. شهریور و دو .. شهریور و سه و چهار و پنج و شیش .. شهریور و ابد ..

+ اگر جایی باشم و نباشد یا حتی باشد ،

حرف از او که میشود ، دستم بی هوا قلبم را بغل میگیرد ..

گویی دوست داشتنش هزار کاکلی شادند که با هم پر میکشند ...

"نمیدونم از کی" :)

+ اگر از من بپرسید خواهم گفت که عشق را دست کم نگیرید و حقیرش نکنید .. اگر عاشقید ، دو دقیقه و پنج دقیقه و یک ساعت را کنار بگذارید ، دست بکشید از "این ساعت تا این ساعت برای تو هستم " را .. با هر نفس لذت عاشقی ببرید و حظ زندگی .. حیف است که محدود به دقایق و ساعاتش کنید .. نوبتی بودن را هم رها کنید .. ول کنید این " همیشه من بوده ام ، یکبار هم تو " را .. بی وقفه باشید .. با تمامتان .. حال خودتان بهتر میشود .. همین و بس !

+ مبارکم باشی تنها پیراهن مردانه ی تن خوشبختی ام ..